Today is the birth anniversary of Mahatma Gandhi. The general narrative has highlighted and confined him to being a towering leader and a symbol of certain qualities. 

Going beyond this general perception, he was an extremely honest man with a very unbiased orientation. If a mistake or an offence was committed either by outsiders or by the natives, the stand taken by him was very unprejudiced. This innate trait of his is being overlooked.


He was a well grounded man without the shackles of an inflated ego and very simply could state that, “If you do find a discrepancy between my two statements, then do regard my second statement as more appropriate, as it stems from wisdom which came from my mistake”


In today’s unstable times, one doesn’t see such honesty, on the contrary, an unsettling trend of perceiving everything with an underlying political ideology or agenda is on the rise and only then people choose to either respond or refrain from doing so. 


If one feels that speaking out is the right thing to do rather than remaining silent, then do speak out. 

This principle that Gandhiji stood by, if is being followed then, it’s very good. However, if it is being used conveniently; that is, to remain silent or speak up only if it suits you, then it’s just not the right thing to do. 


During these turbulent coronavirus times, wherein we are living on the edge and a lot is at stake; we need to embark on a journey set on Gandhian principles of honesty and an unbiased approach, then only can we find answers to the grave problems our society is facing. 

In his memory, I offer my humble tribute.



आज महात्मा गांधींची जयंती. भारतीय स्वातंत्र्य लढ्याचे सर्वोच्च नायक आणि काही प्रतिकं ह्यातच गांधींजीना अडकवलं गेलं आहे. पण ते कमालीचे प्रांजळ आणि तटस्थ होते आणि एखादी चूक, अपराध मग तो परकीयांकडून घडो की स्वकीयाकडून त्यावर भूमिका घेताना, ते कधी अडखळले नाहीत हे विसरलं जातंय. 


त्यांच्यात अहंभाव नव्हता, ‘माझ्या दोन विधानांमध्ये तुम्हाला विसंगती आढळत असेल तर माझं नंतर बोललेलं विधान अधिक योग्य असं समजा, कारण ते माझ्या चुकीतून आलेलं शहाणपण आहे,’ हे सांगण्याचा प्रांजळपणा होता. 

सध्याच्या एकांगी वातावरणात हा प्रांजळपणा कुठेच आढळत नाही उलट एखादी घटना घडली तर त्याला राजकीय परिप्रेक्ष्यातून पाहून त्यावर व्यक्त होणं, न होणं हे सुरु झालं आहे. 


'बोलणं हे मौनापेक्षा अधिक प्रभावी ठरणार असेल तर जरूर बोला' हे त्यांचं तत्व अंगीकारलं जात असेल तर ठीक, पण सोयीस्कर मौन आणि सोयीस्कर बोलणं हे दोन्ही वाईट. कोरोनाच्या ह्या संकटाच्या काळात जी एकूणच घुसळण सुरु आहे त्यात गांधींचं प्रांजळपण आणि तटस्थपण जर अंगिकारल तरी अनेक प्रश्नांवर उत्तरं सापडतील. 

महात्मा गांधींच्या स्मृतीस माझं विनम्र अभिवादन. 

#MahatmaGandhi #GandhiJayanti